نگاه اجمالی
روماتیسم مفصل یک اختلال التهابی مزمن است که می تواند بیش از مفاصل شما را درگیر کند. در برخی افراد ، این بیماری می تواند به طیف گسترده ای از سیستم های بدن از جمله پوست ، چشم ها ، ریه ها ، قلب و عروق خونی آسیب برساند.
روماتیسم مفصل زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بافت های بدن شما حمله می کند.
بر خلاف آسیب ناشی از سایش و آرتروز ، آرتریت روماتوئید روی پوشش مفاصل شما تأثیر می گذارد و باعث تورم دردناک می شود که در نهایت می تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود.
التهاب همراه با روماتیسم مفصل چیزی است که می تواند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند. در حالی که انواع جدید داروها گزینه های درمانی را به طور چشمگیری بهبود بخشیده اند ، روماتیسم مفصل شدید هنوز می تواند باعث ناتوانی جسمی شود.
علائم روماتیسم مفصل
علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مفاصل حساس ، گرم و متورم
سفتی مفاصل که معمولاً صبح ها و بعد از عدم فعالیت بدتر می شود
خستگی ، تب و از دست دادن اشتها
آرتریت روماتوئید اولیه ابتدا مفاصل کوچکتر شما را تحت تأثیر قرار می دهد – به ویژه مفاصل که انگشتان دست خود را به دست و انگشتان پای شما را به پاها متصل می کند.
با پیشرفت بیماری ، علائم اغلب به مچ ، زانو ، مچ پا ، آرنج ، باسن و شانه ها گسترش می یابد. در بیشتر موارد ، علائم در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن شما ظاهر می شود.
حدود ۴۰ درصد از افرادی که روماتیسم مفصلی دارند نیز علائم و نشانه هایی را تجربه می کنند که مفاصل را درگیر نمی کند. مناطقی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند عبارتند از:
- پوست
- چشم ها
- ریه ها
- قلب
- کلیه ها
- غدد بزاقی
- بافت عصبی
- مغز استخوانی
- رگ های خونی
علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید ممکن است از نظر شدت متفاوت بوده و حتی ممکن است بیایند و بروند. دوره های افزایش فعالیت بیماری ، به نام جرقه ، با دوره های بهبود نسبی متناوب است هنگامی که تورم و درد کم می شود یا ناپدید می شود. با گذشت زمان ، آرتریت روماتوئید می تواند باعث تغییر شکل مفاصل و خارج شدن از محل خود شود.
زمان مراجعه به پزشک؟
در صورت وجود ناراحتی و تورم مداوم در مفاصل ، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
علل
روماتیسم مفصل یک بیماری خود ایمنی است. به طور معمول ، سیستم ایمنی بدن شما را در برابر عفونت و بیماری محافظت می کند. در آرتریت روماتوئید ، سیستم ایمنی بدن شما به بافت سالم مفاصل حمله می کند. همچنین می تواند مشکلات پزشکی در قلب ، ریه ها ، اعصاب ، چشم ها و پوست ایجاد کند.
پزشکان نمی دانند این فرآیند از چه چیزی شروع می شود ، اگرچه به نظر می رسد یک جزء ژنتیکی وجود دارد. در حالی که ژن های شما در واقع باعث روماتیسم مفصل نمی شوند ، اما می توانند شما را در برابر عوامل محیطی – مانند عفونت با برخی ویروس ها و باکتری ها – که ممکن است باعث ایجاد این بیماری شوند ، واکنش نشان دهند.
عوامل خطر
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهند عبارتند از:
جنسیت شما: زنان بیشتر از مردان به آرتریت روماتوئید مبتلا می شوند.
سن: آرتریت روماتوئید می تواند در هر سنی رخ دهد ، اما بیشتر در سنین میانسالی شروع می شود.
سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به آرتریت روماتوئید است ، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری افزایش یابد.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش می دهد ، به ویژه اگر شما مستعد ابتلا به این بیماری هستید. به نظر می رسد سیگار کشیدن با شدت بیماری بیشتر در ارتباط است.
اضافه وزن: به نظر می رسد افرادی که اضافه وزن دارند بیشتر در معرض ابتلا به روماتیسم مفصلی هستند.
عوارض روماتیسم مفصل
روماتیسم مفصل خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد:
پوکی استخوان
خود روماتیسم ، همراه با برخی از داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می شود ، می تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهد – وضعیتی که استخوان های شما را ضعیف کرده و آنها را مستعد شکستگی می کند.
ندول های روماتوئید
این برجستگی های سفت بافت معمولاً در اطراف نقاط فشار مانند آرنج ایجاد می شود. با این حال ، این گره ها می توانند در هر نقطه از بدن ، از جمله قلب و ریه ها ایجاد شوند.
خشکی چشم و دهان. افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند بیشتر در معرض سندرم شوگرن هستند ، اختلالی که میزان رطوبت چشم و دهان را کاهش می دهد.
عفونت ها
خود این بیماری و بسیاری از داروهای مورد استفاده برای مبارزه با آن می توانند سیستم ایمنی بدن را مختل کرده و منجر به افزایش عفونت ها شوند. برای پیشگیری از بیماری هایی مانند آنفولانزا ، ذات الریه ، زونا و COVID-19 از واکسیناسیون خود محافظت کنید.
ترکیب غیرطبیعی بدن
نسبت چربی به توده بدون چربی اغلب در افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند بیشتر است ، حتی در افرادی که دارای شاخص توده بدنی طبیعی (BMI) هستند.
سندرم تونل مچ دست
اگر روماتیسم مچ دست شما را تحت تأثیر قرار دهد ، التهاب می تواند عصبی را که بیشتر دست و انگشتان شما را تحت فشار قرار می دهد ، فشرده کند.
مشکلات قلبی
روماتیسم مفصل می تواند خطر سفت شدن و انسداد شریان ها و همچنین التهاب کیسه ای را که قلب شما را در بر گرفته است ، افزایش دهد.
بیماری ریه
افراد مبتلا به روماتیسم مفصل هستید بیشتر در معرض التهاب و زخم بافت ریه هستند که می تواند منجر به تنگی نفس پیش رونده شود.
لنفوم
روماتیسم مفصل خطر ابتلا به لنفوم ، گروهی از سرطان های خونی که در سیستم لنفاوی ایجاد می شود را افزایش می دهد.
تشخیص
تشخیص روماتیسم مفصل در مراحل اولیه دشوار است زیرا علائم و نشانه های اولیه شبیه بسیاری از بیماری های دیگر است. هیچ آزمایش خون یا یافته فیزیکی برای تأیید تشخیص وجود ندارد.
در طول معاینه فیزیکی ، پزشک مفاصل شما را از نظر تورم ، قرمزی و گرما بررسی می کند. او همچنین ممکن است رفلکس ها و قدرت عضلانی شما را بررسی کند.
آزمایش خون
افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید اغلب دارای میزان رسوب گلبول های قرمز معروف است یا سطح پروتئین واکنشی C (CRP) ، که ممکن است نشان دهنده وجود یک فرآیند التهابی در بدن باشد. سایر آزمایشات خونی رایج به دنبال فاکتور روماتوئید و آنتی بادی های ضد چرخه سیترولین دار پپتید (anti-CCP) هستند.
آزمایشات تصویربرداری
ممکن است پزشک اشعه ایکس را برای کمک به پیگیری پیشرفت روماتیسم مفصلی در طول زمان توصیه کند. آزمایش MRI و سونوگرافی می تواند به پزشک شما در قضاوت درباره شدت بیماری در بدن شما کمک کند.
درمان
هیچ درمانی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد. اما مطالعات بالینی نشان می دهد که بهبود علائم به احتمال زیاد زمانی شروع می شود که درمان با داروهای معروف به داروهای ضد روماتیسمی تعدیل کننده بیماری (DMARDs) شروع شود.
داروها
انواع داروهایی که پزشک شما توصیه می کند به شدت علائم شما بستگی دارد و مدت زمانی که شما مبتلا به آرتریت روماتوئید هستید.
NSAID ها
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) می توانند درد را تسکین داده و التهاب را کاهش دهند. NSAID های بدون نسخه عبارتند از ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، دیگران) و ناپروکسن سدیم (Aleve). NSAID های قوی تر با نسخه در دسترس هستند. عوارض جانبی ممکن است شامل تحریک معده ، مشکلات قلبی و آسیب کلیه باشد.
استروئیدها
داروهای کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون ، التهاب و درد را کاهش داده و آسیب مفصل را کند می کند. عوارض جانبی ممکن است شامل نازک شدن استخوان ها ، افزایش وزن و دیابت باشد. پزشکان اغلب با هدف کاهش تدریجی دارو ، کورتیکواستروئید را برای تسکین سریع علائم تجویز می کنند.
DMARD های معمولی
این داروها می توانند پیشرفت آرتریت روماتوئید را کند کرده و مفاصل و سایر بافت ها را از آسیب دائمی نجات دهند. DMARD های رایج شامل متوترکسات (Trexall ، Otrexup ، دیگران) ، لفلونومید (Arava) ، هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) و سولفاسالازین (Azulfidine) است. عوارض جانبی متفاوت است اما ممکن است شامل آسیب کبدی و عفونت شدید ریه باشد.
عوامل بیولوژیکی
این کلاس جدیدتر از DMARD ها که به عنوان اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی نیز شناخته می شوند ، شامل abatacept (Orencia) ، adalimumab (Humira) ، anakinra (Kineret) ، certolizumab (Cimzia) ، etanercept (Enbrel) ، golimumab (Simponi) ، infliximab (Remicade) ، rituximab ( Rituxan) ، sarilumab (Kevzara) و tocilizumab (Actemra).
DMARD های بیولوژیکی معمولاً هنگامی که با DMARD معمولی مانند متوترکسات متصل می شوند ، مثرتر هستند. این نوع دارو همچنین خطر عفونت را افزایش می دهد.
DMARD های مصنوعی هدفمند
اگر DMARD ها و داروهای بیولوژیکی معمولی م haven’tثر نبوده اند ، ممکن است از باریسیتینیب (Olumiant) ، توفاسیتینیب (Xeljanz) و upadacitinib (Rinvoq) استفاده شود. دوزهای بالاتر توفاسیتینیب می تواند خطر لخته شدن خون در ریه ها ، حوادث جدی مرتبط با قلب و سرطان را افزایش دهد.
درمان روماتیسم مفصل
ممکن است پزشک شما را به یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانی ارجاع دهد که می تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد که به حفظ انعطاف پذیری مفاصل شما کمک کند. درمانگر همچنین ممکن است روشهای جدیدی را برای انجام کارهای روزانه که برای مفاصل شما آسان تر است پیشنهاد دهد. به عنوان مثال ، ممکن است بخواهید یک شی را با استفاده از ساعد خود بردارید.
دستگاه های کمکی می توانند از استرس مفاصل دردناک جلوگیری کنند. به عنوان مثال ، یک چاقوی آشپزخانه مجهز به یک دست برای محافظت از مفاصل انگشتان و مچ دست شما استفاده می کند. برخی از ابزارها ، مانند قلاب دکمه ، می توانند لباس پوشیدن را آسان تر کنند. کاتالوگ ها و فروشگاه های لوازم پزشکی مکان مناسبی برای جستجوی ایده ها هستند.
عمل جراحی روماتیسم مفصل
اگر داروها نتوانند از آسیب مفصل جلوگیری کرده یا آن را کند کنند ، شما و پزشک خود ممکن است جراحی را برای ترمیم مفاصل آسیب دیده در نظر بگیرید. جراحی ممکن است به بازگرداندن توانایی شما در استفاده از مفصل کمک کند. همچنین می تواند درد را کاهش داده و عملکرد را بهبود بخشد.
جراحی آرتریت روماتوئید ممکن است شامل یک یا چند روش زیر باشد:
سینووکتومی
جراحی برای برداشتن دیواره ملتهب مفصل (سینوویوم) می تواند به کاهش درد و بهبود انعطاف پذیری مفصل کمک کند.
ترمیم تاندون
التهاب و آسیب مفصلی ممکن است باعث شل شدن یا پارگی تاندون های اطراف مفصل شما شود. ممکن است جراح شما بتواند تاندون های اطراف مفصل شما را ترمیم کند.
همجوشی مفصلی
ممکن است برای تثبیت یا تنظیم مجدد مفصل و برای تسکین درد در مواقعی که جایگزینی مفصل یک گزینه نیست ، جوش دادن مفصل توصیه شود.
تعویض کامل مفصل
در حین جراحی تعویض مفصل ، جراح شما قسمت های آسیب دیده مفصل شما را برداشته و پروتز ساخته شده از فلز و پلاستیک را وارد می کند.
جراحی خطر خونریزی ، عفونت و درد را به همراه دارد. مزایا و خطرات را با پزشک خود در میان بگذارید.
شیوه زندگی و داروهای خانگی برای درمان روماتیسم مفصل
در صورت ابتلا به روماتیسم ، می توانید اقدامات لازم را برای مراقبت از بدن انجام دهید. این اقدامات مراقبت از خود ، هنگامی که همراه با داروهای روماتیسم مفصلی استفاده می شود ، می تواند به شما در مدیریت علائم و نشانه ها کمک کند:
به طور منظم تمرین کن
ورزش ملایم می تواند به تقویت ماهیچه های اطراف مفاصل شما کمک کند و می تواند به کاهش خستگی که ممکن است احساس کنید کمک کند. قبل از شروع ورزش با پزشک خود مشورت کنید. اگر به تازگی شروع به کار کرده اید ، با پیاده روی شروع کنید. از انجام مفاصل حساس ، آسیب دیده یا ملتهب شدید خودداری کنید.
از سرما یا گرما استفاده کنید
گرما می تواند به تسکین درد شما کمک کرده و ماهیچه های دردناک و دردناک را شل کند. سرما ممکن است احساس درد را کسل کند. سرما همچنین اثر بی حسی دارد و می تواند تورم را کاهش دهد.
آرامش
راههای مقابله با درد را با کاهش استرس در زندگی خود بیابید. از تکنیک هایی مانند تصویربرداری هدایت شده ، تنفس عمیق و آرامش عضلات می توان برای کنترل درد استفاده کرد.